Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci wybitnej etnomuzykolog Aleksandry Szurmiak-Boguckiej, która przez 38 lat wspierała nas swoją wiedzą i doświadczeniem przy organizacji Festiwalu Folklorystycznego „Limanowska Słaza”. Pani Aleksandra odeszła do wieczności 17 lipca, w wieku 91 lat.
Pani Aleksandra urodziła się w 1928 r. w Nowym Sączu. Ukończyła średnią szkołę muzyczną w Krakowie w klasie fortepianu oraz studia muzykologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1953 r. Przeprowadziła wiele badań terenowych badając ludowe dziedzictwo muzyczne poszczególnych grup etnograficznych, głównie Polski południowej. Specjalizowała się w tradycyjnej kulturze muzycznej polskich Karpat i Podkarpacia. Pracę zawodową rozpoczęła w 1954 roku w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie, w Sekcji Badania Muzyki Ludowej pod kierunkiem Jadwigi i Mariana Sobieskich. Od 1953 r. była członkiem Krakowskiej Ekipy Regionalnej, w której – razem z mężem Kazimierzem Boguckim – w latach pięćdziesiątych dokonywała nagrań i zapisów tradycyjnego folkloru muzycznego (w ramach tak zwanej Akcji Zbierania Folkloru Muzycznego).
Jej dorobek to około kilka tysięcy pieśni, melodii i wywiadów u Lachów Sądeckich i Limanowskich, Górali Skalnego i Niżnego Podhala, Górali Żywieckich, Rytersko-Piwniczańskich, Gorczańskich, Pienińskich, Spisza, Orawy, Łemków, Krakowiaków – zwłaszcza Krakowiaków Wschodnich, a wcześniej na obozach uczelnianych w regionie Kurpiów i Mazowsza.
Od 1965 do 1991 roku pracowała jako kierownik redakcji Dawnej Muzyki Polskiej i Folkloru w Polskim Wydawnictwie Muzycznym w Krakowie. Opracowała wiele programów dla zespołów regionalnych, nagrań na płyty i kasety magnetofonowe, wykonywała transkrypcje pieśni do zbiorów innych autorów. Wykładała równocześnie w Studium Folklorystycznym w Nowym Sączu (1985-1992), na Uniwersytecie Jagiellońskim, na kursach dla instruktorów zespołów podhalańskich.
Wraz z mężem była założycielem i instruktorem Zespołu Regionalnego „Podhale” w Nowym Targu, a także konsultantem muzycznym Zespołu Regionalnego „Lachy” w Nowym Sączu. Wielu zespołom regionalnym udzielała fachowych porad i konsultacji programowych.
Była członkiem Związku Kompozytorów Polskich – Sekcji Muzykologów, Towarzystwa Przyjaciół Kultury Ludowej w Krakowie, Towarzystwa Przyjaciół Orawy, Związku Podhalan oraz Polskiego Towarzystwa Etnochoreologicznego w Warszawie, w którym współredagowała leksykon „Taniec w polskiej tradycji”. W 1986 roku otrzymała nagrodę im. O. Kolberga.
Pani Aleksandra była również nieocenioną jurorką wielu festiwalu folklorystycznych, w tym naszej Limanowskiej „Słazy”. Z festiwalem związana była od początku jego istnienia czyli od 1975 roku i śmiało możemy powiedzieć, że jej wkład w powstanie festiwalu i jego ostateczny kształt jest olbrzymi. Zasiadała w komisji aż 38 razy, z czego podczas 28 edycji była przewodniczącą składu jurorskiego - ostatni raz w 2018 roku.
Tak mówiła o Limanowskiej „Słazie”:
Powoływano nas do odpowiedzialnej pracy – oceny prezentowanych programów, zatem z należytą uwagą śledziliśmy występy, stawiając punkty i notując spostrzeżenia. Po koncertach, późnym wieczorem, zasiadaliśmy do podsumowania wyników….i tu się zaczynało! Często imponująca zgodność poglądów, ale czasem gorąca wymiana zdań: „ależ nie można dać tak dużej ilości pierwszych miejsc” – gasił naszą hojność „chodzący po ziemi” profesor Roman Reinfuss, przypominając jakie są możliwości finansowe. Jak więc to pogodzić? Przecież zawartych w tradycyjnym muzykowaniu wartości, nie da się mierzyć w sekundach – to nie sport! Czy może wygrać jeden Lach limanowski czy góral gorczański, jeśli każdy prezentuje oryginalną – odmienną tradycję swojego regionu?
I taka właśnie była pani Aleksandra, która zawsze podkreślała, że najważniejsza jest prawda i zgodność z obyczajami. My zapamiętamy ją przede wszystkim jako osobę niezwykle ciepłą, życzliwą i radosną, która zawsze wspierała nas dobrym słowem, a jej zaangażowanie w nasz festiwal i zamiłowanie do folkloru było i będzie nadal motywacją do jeszcze lepszego działania na polu popularyzacji kultury naszego regionu.
Pani Aleksandro za wszystko dziękujemy!
Pani Aleksandra urodziła się w 1928 r. w Nowym Sączu. Ukończyła średnią szkołę muzyczną w Krakowie w klasie fortepianu oraz studia muzykologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1953 r. Przeprowadziła wiele badań terenowych badając ludowe dziedzictwo muzyczne poszczególnych grup etnograficznych, głównie Polski południowej. Specjalizowała się w tradycyjnej kulturze muzycznej polskich Karpat i Podkarpacia. Pracę zawodową rozpoczęła w 1954 roku w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie, w Sekcji Badania Muzyki Ludowej pod kierunkiem Jadwigi i Mariana Sobieskich. Od 1953 r. była członkiem Krakowskiej Ekipy Regionalnej, w której – razem z mężem Kazimierzem Boguckim – w latach pięćdziesiątych dokonywała nagrań i zapisów tradycyjnego folkloru muzycznego (w ramach tak zwanej Akcji Zbierania Folkloru Muzycznego).
Jej dorobek to około kilka tysięcy pieśni, melodii i wywiadów u Lachów Sądeckich i Limanowskich, Górali Skalnego i Niżnego Podhala, Górali Żywieckich, Rytersko-Piwniczańskich, Gorczańskich, Pienińskich, Spisza, Orawy, Łemków, Krakowiaków – zwłaszcza Krakowiaków Wschodnich, a wcześniej na obozach uczelnianych w regionie Kurpiów i Mazowsza.
Od 1965 do 1991 roku pracowała jako kierownik redakcji Dawnej Muzyki Polskiej i Folkloru w Polskim Wydawnictwie Muzycznym w Krakowie. Opracowała wiele programów dla zespołów regionalnych, nagrań na płyty i kasety magnetofonowe, wykonywała transkrypcje pieśni do zbiorów innych autorów. Wykładała równocześnie w Studium Folklorystycznym w Nowym Sączu (1985-1992), na Uniwersytecie Jagiellońskim, na kursach dla instruktorów zespołów podhalańskich.
Wraz z mężem była założycielem i instruktorem Zespołu Regionalnego „Podhale” w Nowym Targu, a także konsultantem muzycznym Zespołu Regionalnego „Lachy” w Nowym Sączu. Wielu zespołom regionalnym udzielała fachowych porad i konsultacji programowych.
Była członkiem Związku Kompozytorów Polskich – Sekcji Muzykologów, Towarzystwa Przyjaciół Kultury Ludowej w Krakowie, Towarzystwa Przyjaciół Orawy, Związku Podhalan oraz Polskiego Towarzystwa Etnochoreologicznego w Warszawie, w którym współredagowała leksykon „Taniec w polskiej tradycji”. W 1986 roku otrzymała nagrodę im. O. Kolberga.
Pani Aleksandra była również nieocenioną jurorką wielu festiwalu folklorystycznych, w tym naszej Limanowskiej „Słazy”. Z festiwalem związana była od początku jego istnienia czyli od 1975 roku i śmiało możemy powiedzieć, że jej wkład w powstanie festiwalu i jego ostateczny kształt jest olbrzymi. Zasiadała w komisji aż 38 razy, z czego podczas 28 edycji była przewodniczącą składu jurorskiego - ostatni raz w 2018 roku.
Tak mówiła o Limanowskiej „Słazie”:
Powoływano nas do odpowiedzialnej pracy – oceny prezentowanych programów, zatem z należytą uwagą śledziliśmy występy, stawiając punkty i notując spostrzeżenia. Po koncertach, późnym wieczorem, zasiadaliśmy do podsumowania wyników….i tu się zaczynało! Często imponująca zgodność poglądów, ale czasem gorąca wymiana zdań: „ależ nie można dać tak dużej ilości pierwszych miejsc” – gasił naszą hojność „chodzący po ziemi” profesor Roman Reinfuss, przypominając jakie są możliwości finansowe. Jak więc to pogodzić? Przecież zawartych w tradycyjnym muzykowaniu wartości, nie da się mierzyć w sekundach – to nie sport! Czy może wygrać jeden Lach limanowski czy góral gorczański, jeśli każdy prezentuje oryginalną – odmienną tradycję swojego regionu?
I taka właśnie była pani Aleksandra, która zawsze podkreślała, że najważniejsza jest prawda i zgodność z obyczajami. My zapamiętamy ją przede wszystkim jako osobę niezwykle ciepłą, życzliwą i radosną, która zawsze wspierała nas dobrym słowem, a jej zaangażowanie w nasz festiwal i zamiłowanie do folkloru było i będzie nadal motywacją do jeszcze lepszego działania na polu popularyzacji kultury naszego regionu.
Pani Aleksandro za wszystko dziękujemy!
Pogrzeb śp. Aleksandry Szurmiak-Boguckiej odbędzie się 24 lipca w kościele pw. św. Jana Chrzciciela w Łącku.
*Źródło: http://www.nagrodakolberg.pl/laureaci-janina_kalicinska, http://www.muzykatradycyjna.pl/pl/leksykon/mistrzowie/articles/szurmiak-bogucka-aleksandra
