„Od 1975 roku każdej jesieni, po wykopkach i siewach ozimin, wyznaczają sobie spotkanie w Limanowej muzykanci, gawędziarze, śpiewacy ludowi oraz zespoły folklorystyczne.”

„Limanowska Słaza” powstała z inicjatywy ówczesnego dyrektora Domu Kultury - Jerzego Obrzuta. Początkowo występy odbywały się w dawnym kinie Sojusz, później festiwal został przeniesiony do Limanowskiego Domu Kultury. Ważną postacią dla festiwalu był prof. Roman Reinfuss z Krakowa - znany etnograf, znawca polskiej sztuki ludowej i etnografii Karpat, który do początku przewodniczył jury podczas festiwalu.

Słaza z czasem zaczęła przyciągać do Limanowej ludzi z całej Polski, między innymi dzięki Ogólnopolskiemu Seminarium Folklorystycznemu, które działa przy festiwalu. Seminarium powstało z inicjatywy Benedykta Kafla i działa prawie od samego początku, bo od III edycji „Limanowskiej Słazy”. W ramach seminarium odbywają się zajęcia taneczne, muzyczne, wykłady o obrzędach i zwyczajach ludowych. Dzieci i dorośli, uczestniczący w zajęciach, uczą się historii regionu oraz pogłębiają swoją wiedzę o folklorze.

„Limanowska Słaza” to festiwal inspirowany życiem na wsi i zwyczajami mieszkańców. Ma na celu zachowanie dziedzictwa kultury Lachów, Zagórzan oraz Górali Białych. Na festiwalu mogą zaprezentować się zespoły, gawędziarze, śpiewacy i instrumentaliści ludowi z szerokiego regionu Limanowszczyzny.

Dużo by pisać o historii „Limanowskiej Słazy”. Najlepszym podsumowaniem, które zawiera nie tylko „suche” fakty, ale również to co najważniejsze, czyli emocje, jest film dokumentalny „Pośród swoich” powstały z okazji jubileuszowej 40. „Limanowskiej Słazy”.